Iz završne reči branioca Dragića Joksimovića, 15. jula 1946:
...Svih sedam dokumenata koje sam ovde citirao objavio je „Službeni list" ove zemlje od 9. marta 1945. i predstavljaju nepobitne i nesumjnive dokaze da je jugoslovenska Kraljevska vlada u Londonu sve do 7. marta 1945. godine bila jedina legalna i od saveznika jedina priznata vlada Jugoslavije. Od 17. aprila 1941. godine do 5. avgusta 1944. godine Dragoljub Mihailović bio je njen ovlašćeni ministar i organ u Srbiji. Sve što je optuženi Mihailović radio i uradio za vreme okupacije, radio je po naredbama i uputstvima ove vlade, a sve što je radila i uradila ta vlada, mogla je raditi i uraditi sa znanjem i odobrenjem naših zapadnih saveznika. Jugoslovenska vojska u otadžbini, kojom je Mihailović do kraja rata komandovao, bila je legalna vojska ove vlade, a sa pravne tačke gledišta partizanska organizacija imala se smatrati kao - ilegalna organizacija...
...Nameće se pitanje da li se stav optuženog Mihailovića prema NOP može nazvati izdajom? Ja bih mogao da se složim sa optužnicom da je skroz pogrešno i neopravdano mišljenje nemačko-fašističkog napadača kada je narodnooslobodilački pokret Jugoslavije okvalifikovan kao obična pobunjenička banda...
(negodovanje u sali)
...Akcija Mihailovića bila je uperena na kršenje i lomljenje jedne protivničke organizacije čiji su ciljevi, prema njegovom mišljenju, bili ne samo štetni, nego i opasni za postojeće društveno stanje koje je on želeo održati...
...Osim toga, treba da se zna i da ovde ostane zabeleženo: glavni cilj generala Mihailovića je bio sačuvati Srbiju...
...Neustrašivi borac i čovečni zaštitnik - to je pravi lik njegov za sve vreme. Bilo to kome krivo danas ili ne, general Mihailović je suvereno gospodario selima, dolinama i planinama Srbije i zaista je bio gorski car srpskog naroda!